[Zwrotka 1: Mroku]Nie pozna kochanek, co odbiorą mu powietrze. A czemu?Ma dwa lata Franek potrzebuje tlenuMa w sobie coś muzycznego, odwiedzają go zespołyWad wrodzonych, dziecka jak kra wiotkiego, zaniku koryWy czasem narzekacie na psa sierść na kolanachA tylko on nie płacze, gdy noc zapada jak zamachW oczach duch się tli, chce rozbawić smutek małych płucPowietrze za free, a najdroższe jak egipski kucTrzyletnia Nikola - dni pędzących gazem erekNie pomoże ni pepsi, ni cola - przeszczep nerekKiedy słyszę - boska wola, to nie życzę boga nawet wrogomPrzyjdzie kiedyś pora i wypowiem wojnę bogomAle wróćmy do nadziei, iskry jak zapałka małejByśmy nie zapomnieli, że roztopiła skałęProste słowo - zdrowie, potrzebuje krzykuBo mali bohaterowie idą do domu po cichu[Refren: Mroku] (x2)Wyjemy w bezgłosie, żyjemy w kosmosie, dlatego nikt nie słyszy twego krzyku (amen)Ostatniej niedzieli, tej bratniej nadziei, nie pozwólmy żałobniku zamienić się w kamień[Zwrotka 1: Mroku]Porzućcie nadzieję wy, którzy wchodzicie w głuchy tłumNa setki krzykaczy prawi dobrze, muchy szumPróżność wszechobecna jak wideo blogiNa trzech lekcja jak smarować Niveą nogiWpadłem w tyle słów jak w błoto niepotrzebnychGdyby zamienić na złoto to nie byłoby biednychMroku średnio prawisz, nie będzie tyle żarciaI świata nie zbawisz, ale dam promyk wsparciaDzieci po takich lekcjach wiedzą nawet, ucząJak otworzyć serca, wskazać zamek, kluczomGdy pisałem tekst, żem morałem się krztusiłBo wiedziałem, że skończy się tlen, do domu powróciłFranek, o którym mówiłem na początku, a AniMamie chłopca, ruch firanek szeptał, nie jesteście samiUzdrowiła mnie do końca, śmierć jak matkaDwa słońca, jeszcze ćwierć w oczach dwulatka[Refren: Mroku] (x2)

to ostatnia niedziela tekst