OLIS to lista najlepiej sprzedających się płyt w Polsce przygotowywana przez ZPAV (Związek Producentów Audio Video). Na potrzeby naszego portalu wyodrębniliśmy dziesiątkę polskich albumów. Pierwsze miejsce należy tym razem do Brodki i jej płyty “MTV Unplugged”. Sprawdźcie pełną dziesiątkę. 1. “MTV Unplugged” – Brodka. Album „MTV Unplugged: Brodka” to zapis
Związek Producentów Audio Video przygotował półroczne podsumowanie Oficjalnej Listy Sprzedaży (OLiS), czyli najlepiej sprzedających się płyt pierwszych sześciu miesięcy w Polsce. Najchętniej kupowanym albumem fizycznym w pierwszym półroczu br. była płyta Wojtek Sokół, autorstwa Sokoła, która od dnia premiery – 15 lutego – nieprzerwanie utrzymuje się na liście. Słuchaj w TIDALWięcej o artyście: SokółJuż tradycyjnie polscy artyści są zdecydowanie lepiej widoczni na listach sprzedaży niż na playlistach radiowych. W półrocznym zestawieniu OLiS na 100 pozycji 70 przypadło polskim twórcom. Tylko w pierwszej dziesiątce 8 albumów należy do rodzimych artystów, z czego 5 albumów to albumy hiphopowe: oprócz Sokoła w top 10 pojawili się z albumem Instrukcja obsługi świrów na miejscu 3., Pro8L3M i Widmo na miejscu 4., Dawida Podsiadły Małomiasteczkowy na miejscu 6., Blur Małpy na miejscu 7., Kali/Magiera i Chudy chłopak na miejscu 8., Męskie Granie 2018 na miejscu 9. i Pawła Domagały 1984 na miejscu 10. W pierwszej dziesiątce pojawiły się tylko dwa zagraniczne albumy. Na drugim miejscu zestawienia znalazł się soundtrack A Star Is Born, czyli wspólny album Lady Gagi i Bradleya Coopera. Zaś na 5 miejscu pojawiła się składanka The Platinum Collection: Greatest Hits I, II & III zespołu Queen. Słuchaj w TIDALWięcej o artyście: Lady Gaga
Ich krążek "the best of" znalazł się wyżej w rankingu niż ich najlepiej sprzedający się studyjny album "Hotel California". Sprzedany nakład przekorczył 42 miliony egzemplarzy płyt. 16/20 5. Meat Loaf - "Bat Out From Hell" (1977): 43 miliony.
Gratulujemy liderowi! sprzedał 100 tysięcy egzemplarzy swojego albumu „Życie Po Śmierci” – to dzisiaj imponujący wynik. Łódzki raper zdystansował całą konkurencję – znajdująca się na drugim miejscu Metallica zbliża się dopiero do potrójnej platyny – odznaczenia, które w przypadku zagranicznej płyty otrzymuje się dopiero za sprzedaż 60 tysięcy egzemplarzy. Drugą najlepiej sprzedającą się polską płytą w 2016 roku było „Forever Child” Agnieszki Chylińskiej. Dobrze radził sobie polski hip-hop – w pięćdziesiątce znalazło się aż 13 albumów rapowych – nagrali je Kękę, Paluch, Kaliber 44 i Pro8l3m. Zobacz także Sentino w kolejnym konflikcie. Nitro stworzył obraźliwe koszulki Teledyski drillowców będą od teraz dowodami w sprawach karnych „Minionki” kontra dżentelmeni. Kina zakazują wejść osobom w garniturach Najlepiej sprzedające się płyty w 2016 roku w Polsce: 1. – Życie Po Śmierci 2. Metallica – Hardwired… To Self-Destruct 3. Agnieszka Chylińska – Forever Child 4. Ania Dąbrowska – Dla Naiwnych Marzycieli 5. Leonard Cohen – You Want It Darker 6. KęKę – Trzecie Rzeczy 7. Dawid Podsiadło – Annoyance And Disappointment 8. Adele – 25 9. Kortez – Bumerang 10. Kult – Wstyd 11. Paluch – Ostatni Krzyk Osiedla 12. Sade – The Ultimate Collection 13. Brodka – Clashes 14. Michał Szpak – Byle Być Sobą 15. Maria Peszek – Karabin 16. Hey – Błysk 17. Sylwia Grzeszczak – Tamta Dziewczyna 18. Kaliber 44 – Ułamek Tarcia 19. Zaz – Paris 20. Różni Wykonawcy – Męskie Granie 2016 21. Paluch – 10/29 22. Sting – 57Th & 9Th 23. Florence & The Machine – How Big How Blue How Beautiful 24. Zakopower – Kolędowo 25. Guns N’Roses – Greatest Hits 26. Kali – Krime Story 27. Czesław Niemen – Złota Kolekcja (Czas Jak Rzeka) 28. Małpa – Mówi 29. Dżem – Złota Kolekcja (Złoty Paw) 30. The Rolling Stones – Blue & Lonesome 31. PRO8L3M – PRO8L3M 32. Amy Winehouse – Back To Black 33. The Rolling Stones – Jump Back – The Best Of The Rolling Stones 34. Dawid Podsiadło – Comfort And Happiness 35. Różni Wykonawcy – Bravo Hits Lato 2016 36. Fisz Emade Tworzywo – Drony 37. Stanisława Celińska – Atramentowa 38. Popek & Matheo – Król Albanii 39. Tede & Sir Mich – Keptn’ 40. David Bowie – Blackstar 41. Łona I Webber – Nawiasem Mówiąc 42. Twenty One Pilots – Blurryface 43. Magda Umer – Duety – Tak Młodo Jak Teraz 44. Stanisława Celińska – Świątecznie 45. Różni Wykonawcy – Marek Sierocki Przedstawia: I Love Christmas (Tylko Hity) 46. Różni Wykonawcy – Jazz & The City. Platinum Edition 47. Stanisława Celińska – Atramentowa – Suplement 48. Andrea Bocelli – Cinema 49. Alvaro Soler – Eterno Agosto 50. Polska Wersja – Notabene Gratulujemy liderowi! sprzedał 100 tysięcy egzemplarzy swojego albumu „Życie Po Śmierci” – to dzisiaj imponujący wynik. Łódzki raper zdystansował całą konkurencję – znajdująca się na drugim miejscu Metallica zbliża się dopiero do potrójnej platyny – odznaczenia, które w przypadku zagranicznej płyty otrzymuje się dopiero za sprzedaż 60 tysięcy egzemplarzy. Zobacz także Sentino w kolejnym […]
Na ostatnim miejscu na podium ponownie znalazło się ubiegłoroczne wydawnictwo – długo wyczekiwany album Adele – 30. W 2021 r. całkowita liczba wszystkich sprzedanych płyt z pierwszej setki zestawienia rocznego OLiS przekroczyła 1,3 mln egzemplarzy – co stanowi wzrost w porównaniu z rokiem 2020 o 7%. Postanowiliśmy sprawdzić, jakie albumy muzyczne sprzedawały się najlepiej w historii muzyki. Okazuje się, że zwycięzca ma ogromną przewagę nad resztą stawki. A dodatkowo w tym roku przypada 35. rocznica opublikowania tej płyty. Jesteście ciekawi, jak wygląda zestawienie? Przekonajcie się! 20 Zobacz galerię Materiały prasowe W przypadku, gdy dany album miał taką samą sprzedaż jak inny, o kolejności w zestawieniu decydował rok wydania płyty. A gdy wydawnictwa opublikowano w tym samym roku - miesiąc publikacji. Starsza płyta ustępuje miejsca tej wydanej w późniejszym okresie. 1/20 20. Celine Dion - "Let's Talk About Love" (1997): 31 milionów płyt Materiały prasowe Piąty anglojęzyczny album Celine Dion ukazał się w 1997 roku. Zawierał on jeden z największych przebojów artystki - utwór "My Heart Will Go On", który został wykorzystany w filmie "Titanic". Krążek rozszedł się w nakładzie przekraczającym 31 milionów egzemplarzy. 2/20 19. The Beatles - "1" (2000): 31 milionów płyt Materiały prasowe Miejsce 19. to składanka The Beatles zatytułowana "1". Na krążu tym, wydanym w 2000 roku, znalazły się wszystkie piosenki Brytyjczyków, które zdobyły szczyt listy przebojów w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych pomiędzy 1962 a 1970 rokiem. W sumie uzbierało się aż 27 kompozycji. Płyta sprzedała się w nakładzie przekraczającym 31 milionów płyt. 3/20 18. Adele - "21" (2011): 31 milionów płyt Materiały prasowe Płyta "21" Adele to jedyny album z XXI wieku, który znalazł się w tym zestawieniu. Drugi solowy krążek wokalistki z miejsca stał się międzynarodowym hitem. Ciekawe, jaki wynik uzyskałoby to wydawnictwo, gdyby zostało opublikowane w latach 80. lub 90., kiedy to osiągano najlepsze wyniki w sprzedaży płyt? Od 2011 roku "21" rozeszło się ponad 31 milionów egzemplarzy płyty. 4/20 17. The Beatles - "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" (1967): 32 miliony płyt Materiały prasowe Klasyka rocka. Krążek ten w 2017 roku świętuje 50-lecie istnienia. Album posiada na tyle charakterystyczną okładkę, na której znalazły się znane postacie, Bob Dylan czy Karol Marks, że wiele osób, nawet nie znając zawartośc płyty, kojarzy to wydawnictwo. Ósmy album The Beatles sprzedał się w nakładzie ponad 32 milionów egzemplarzy. 5/20 16. Ścieżka dźwiękowa do filmu "Dirty Dancing" (1987): 32 miliony płyt Materiały prasowe "Dirty Dancing" przeszło do klasyki kina. lLe równie dużą popularnością, co sam film, cieszyła się też ścieżka dźwiękowa, promowana głównie takimi singlami jak "She's Like a Wind" czy "(I've Had) Time of My Life". W sumie wydawnictwo to sprzedało się w nakładzie ponad 32 milionów egzemplarzy. W tym zestawieniu tylko dwa soundtracki do filmu znajdzie się wyżej. 6/20 15. Eagles - "Hotel California" (1976): 32 miliony płyt Materiały prasowe Grupa Eagles, choć w swojej karierze nagrała sporo ciekawych piosenek, to szerszemu gronu znana jest jedynie z piosenki "Hotel California". Utwór pochodzi z tak samo zatytułowanego abumu Amerykanów, który ukazał się w 1976 roku i rozszedł się w nakładzie przekraczającym 32 miliony płyt. 7/20 14. Michael Jackson - "Dangerous" (1993): 32 miliony płyt Materiały prasowe Pierwszy z kilku albumów Michaela Jacksona, który znalazł się w tym zestawieniu. I choć na płycie tej wcale nie znalazły się największe przeboje króla popu (z tego zestawu najbardziej popularny utwór to "Black and White"), to album rozszedł się w ilości ponad 32 milionów płyt. 8/20 13. Celine Dion - "Falling Into You" (1996): 32 miliony płyt Materiały prasowe Czwarta anglojęzyczna płyta Celine DIon otworzyła jej drzwi do wielkiej kariery. Krążek ten zawierał takie przeboje jak tytułowe "Falling Into You" czy "All By Myself". O wielkości Dion w tamtych czasach niech świadczy fakt, że w przeciągu nieco ponad roku wydała dwa albumy, które sprzedały się w sumie w ilości ponad 63 milionów egzemplarzy. 9/20 12. Alanis Morissette - "Jagged Little Pill" (1995): 33 miliony płyt Materiały prasowe Dla Alanis Morissette album "Jagged Little Pill" był pierwszym międzynarodowo wydanym krążkiem. Okazał się wielkim sukcesem i jednym z najlepiej sprzedających się albumów lat 90. I choć dzisiaj Alanis Morissette cieszy się popularnością głównie za oceanem, to sałwy z połowy lat 90. nikt jej nie odbierze. "Jagged Little Pill" uzyskało sprzedaż na poziomie ponad 33 milionów płyt. 10/20 11. Michael Jackson - "Bad" (1987): 35 milionów płyt Materiały prasowe Album "Bad" dla kariery Michaela Jacksona jest ważny nie tylko ze względu na rewelacyjną sprzedaż i zawarte na nim hity, takie jak "Bad" czy "The Way You Make Me Feel". Muzyk po raz pierwszy publicznie zaprezentował się z białą skórą. Czy szok związany z nowym wyglądem króla popu wpłynął na tak dużą popularność krążka? Raczej nie - "Bad" od samego początku bronił się zawartością muzyczną. I rozszedł się w nakładzie przekraczającym 35 milionów płyt. 11/20 10. Led Zeppelin - "Led Zeppelin IV" (1971): 37 milionów płyt Materiały prasowe Na "czwórce" Led Zeppelin znalazł się dla wielu największy przebój kwartetu z Anglii - "Stairway To Heaven". Nie można też zapomnieć o takich hitach jak "Black Dog" czy "Rock and Roll". "Led Zeppelin IV" to najlepiej sprzedająca się płyta zespołu w historii. Od 1971 roku rozeszło się ponad 37 milionów egzemplarzy wydawnictwa. 12/20 9. Shania Twain - "Come On Cover" (1997): 39 milionów płyt Materiały prasowe Sprzedaż tego albumu pokazuje, jak popularna jest muzyka counry za oceanem. Kanadyjka w 1997 roku opublikowała swój album "Come On Cover", który od tamtej pory sprzedał się w nakładzie ponad 39 milionów płyt. 13/20 8. Fleetwood Mac - "Rumours" (1977): 40 milionów płyt Materiały prasowe Choć przeciętny fan muzyki rockowej wymieniłby zapewne wielu innych przedstawicieli muzyki rockowej lat 70., to właśnie Fleetwood Mac. mogą pochwalić się jedną z najlepiej sprzedających się płyt w historii muzyki rozrywkowej. Ich wydany w 1977 roku album "Rumours" rozszedł się w nakładzie przekraczającym 40 milionów płyt. Krążek promowały takie single jak "Dreams" czy "Go Your Own Way". 14/20 7. Bee Gees i inni - "Saturday Night Fever" (1977): 40 milionów płyt Materiały prasowe Choć dziś można się śmiać z muzyki popowej lat 70. spod znaku Bee Gees i słynnych spodni-dzwonów, to nie da się ukryć, że wtedy film "Gorączka sobotniej nocy", wspirany utworami braci Gibb, bił rekordy popularności. Soundtrack do filmu sprzedał się w ilości ponad 40 milionów egzemplarzy. 15/20 6. Eagles - "The Greatest Hits (1971-1975)" (1976): 42 miliony płyt Materiały prasowe Albumy kompilacyjne "the greatest hits" rzadko kiedy cieszą się dużą popularnością wśród słuchaczy. Zaprzeczeniem tej reguły jest płyta "The Greatest Hits (1971-1975)" Eagles. Ich krążek "the best of" znalazł się wyżej w rankingu niż ich najlepiej sprzedający się studyjny album "Hotel California". Sprzedany nakład przekorczył 42 miliony egzemplarzy płyt. 16/20 5. Meat Loaf - "Bat Out From Hell" (1977): 43 miliony Materiały prasowe Meat Loaf nie cieszy się zbyt dużą popularnością w Polsce. Dlatego może zaskakiwać, że to właśnie jego album "Bat Out From Hell" znajduje się na piątym miejscu najlepiej srzedających się płyt w historii. Wydany w 1977 roku krążek sprzedał się w ilości ponad 43 milionów płyt. 17/20 4. Whitney Houston i inni - "The Bodyguard" (1992): 44 miliony płyt Materiały prasowe Film "The Bodyguard" przeszedł do historii kina, a promująca całość piosenka "I Will Always Love You" to jeden z najpopualrniesjzych utworów muzyki pop. Piosenka znalazła się na soundtracku do obrazu, który ukazał się w 1992 roku. Wydawnicwto to najlepiej sprzedająca się ścieżka dźwiękowa do filmu w historii. Sprzedała się w ilości ponad 44 milionów płyt. 18/20 3. Pink Floyd - "The Dark Side of the Moon" (1973): 45 milionów płyt Materiały prasowe Jedna z najpopularniejszych płyt w historii. Legendarny koncept album, zawierający takie klasyki jak choćby "Money", ukazał się w 1973 roku. Album rozszedł się w nakładzie przekraczającym 45 milionów płyt. 19/20 2. AC/DC - "Back In Black" (1980): 50 milionów płyt Materiały prasowe Kiedy Bon Scott, były wokalista AC/DC, zadławił się własnymi wymiocinami w lutym 1980 roku, zespół musiał podjąć trudną decyzję: czy kontynuować karierę, czy może ją zakończyć? Ostatecznie zdecydowali się na dalsze granie. Pierwszą płytą z nowym wokalistą Brianem Johnsonem było "Back In Black". Album okazał się ogromnym sukcesem - do dziś rozszedł się w ilości ponad 50 milionów egzemplarzy. Daje to zespołowi pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedających się albumów rockowych. W ogólnej klasyfikacji krążek ten pokonuje tylko jedno wydawnictwo. 20/20 1. Michael Jackson - "Thriller" (1982): 66 lub 104 miliony płyt Materiały prasowe Pierwsze miejsce zajmuje Michael Jackson i jego kultowy krążek "Thriller". Na płycie znalazły się takie piosenki jak utwór tytułowy, "Beat It" czy "Billie Jean". Album od wielu lat utrzymuje się na szczycie najlepiej sprzedającyh się płyt w historii. Ciężko jednoznacznie oszacować sprzedaż wydawnictwa. Jedne źródła podają, że krążek rozszedł się w ilości ponad 66 milionów. Lecz można się też spotkać z informacjami, że "Thriller" sprzedał się w nakładzie ponad 104 milionów egzemplarzy! Data utworzenia: 3 grudnia 2017 08:13 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. Okazuje się jednak, że Polacy dzisiaj najbardziej kochają te utwory z lat 80., które zostały nagrane przez często mniej popularnych wykonawców czy wręcz artystów z kategorii one-hit-wonder. Redakcja Open FM opracowała listę hitów lat 80. najlepiej ocenianych przez słuchaczy stacji 80s Hits w Open FM w ostatnim półroczu (1
Miejsca 91 - 100 100. Nick Cave And The Bad Seeds - Tender Prey (1988) Jeden z najbardziej charakterystycznych odszczepieńców muzyki rockowej, romantyczny pieśniarz, fizycznie i psychicznie wyalienowany od świata zewnętrznego, Nick Cave wzniósł się w 1988 roku na wyżyny swoich lirycznych możliwości. Na płycie „Tender Prey” w swoich tekstach porusza ciężkie tematy nieodwzajemnionej miłości, cierpienia, biblijnej winy i kary, autodestrukcji. Sprytnie stosuje dość wyraźne odniesienia do własnej osoby, przez co niemal każda postać z opowiadanych przez niego historii jest w istocie nim samym odbitym w krzywym zwierciadle. Przewaga w stosunku do poprzednich dzieł tkwi w sile i głębi przekazu tych utworów. Wystarczy posłuchać ekstremalnego „The Mercy Seat” albo „City Of Refugee” czy „Deanna”, aby zrozumieć geniusz ich autora. Swój niemały wkład w ten efekt, co warto zaznaczyć bo jest to element często niedostrzegany, miał duet gitarzystów Kid Congo Powers i Blixa Bargeld. Ich partie nie są wyeksponowane i nie wiodą głównej roli w kształtowaniu melodii, za to mają za zadanie zbudować ambientowe tło pod przesłanie Cave’a i z tego zadania wywiązują się znakomicie. Nie ulega jednak wątpliwości, że reżyserem tego osobliwego spektaklu jest Nick, który poprzez bluesowe, rockowe i zahaczające o country aranżacje utworów znalazł sposób na uwolnienie demonów skrywanych w głębi swojej duszy. Gdyby nie spełnił się w muzyce, prawdopodobnie nie byłoby go już na tym świecie. (pn) 99. Black Flag - Damaged (1981) Jeżeli kiedykolwiek zastanawialiście się w jaki sposób skoczny i melodyjny gatunek muzyki, jakim w latach siedemdziesiątych był punk, przerodził się w agresywną jatkę, to z pewnością natknęliście się na informacje o debiucie zespołu Black Flag. To właśnie ta grupa kalifornijskich młodziaków, obok Dead Kennedys, uchodzi za prekursorów stylu hardcore. Pomysł na zawojowanie świata mieli prosty – szybka, brudna, hałaśliwa muzyka i bezkompromisowe słowa piosenek, piętnujące wszystkie słabości amerykańskiej młodzieży. Głównym reżyserem grupy był na pewno Greg Ginn – autor większości utworów, ale na prawdziwą gwiazdę wyrastał już powoli świeżo pozyskany wokalista, charyzmatyczny Henry Rollins. To on tchnął w takie utwory jak „Rise Above”, „TV Party”, “Gimmie Gimmie Gimmie” i „Six Pack” niesamowitą energię, która w zestawieniu z cynicznymi, prześmiewczymi tekstami dała piorunujący efekt. Do tego doszedł wizerunek grupy, która do końca swojej kariery pozostała związana z niezależną wytwórnią SST. To wszytko sprawiło, że Black Flag do dziś uchodzi za zespół kultowy i cieszy się niesłabnącą popularnością w niektórych kręgach zbuntowanej, amerykańskiej młodzieży. Muzyce nie przeszkadzała nawet garażowa, niemal amatorska produkcja materiału. Tymczasem rzadko się zdarza, aby płyta powszechnie uznawana za arcydzieło była tak skrajnie niesłuchalna, jak „Damaged”. (pn) 98. Michael Jackson - Thriller (1982) The Beatles sprzedali najwięcej płyt w historii. Na najlepiej sprzedającym się albumie wszechczasów nie mogło zabraknąć jednego z nich. Dobre przyjęcie singla „The Girl Is Mine” zaśpiewanego przez Jacksona w duecie z Paulem McCartneyem, otworzyło drogę do ogromnego sukcesu „Thrillera”. Istotną rolę odegrała także promocja w MTV. Wideo do „Billie Jean” było pierwszym teledyskiem czarnoskórego artysty granym regularnie przez tą stację. Także wideoklip do tytułowego utworu przeszedł do historii. Po niemalże ćwierćwieczu tańce Jacksona z umrzykami, upiorna atmosfera, ale przede wszystkim doskonała realizacja sprawiają, że w wielu plebiscytach klip zajmuje wysokie pozycje a często wygrywa takie zestawienia. Ponad wszelką wątpliwość można stwierdzić, że bez wsparcia w postaci częstej obecności Michaela na szklanym ekranie nie udałoby się osiągnąć zawrotnej liczby niemalże 60 milionów sprzedanych kopii. Wartym odnotowania jest fakt, że „Wanna Be Startin' Somethin'”, „Beat It”, „Billie Jean”, „Thriller” i „The Girl Is Mine”, czyli utwory, które osiągały największe sukcesy na listach przebojów i dziś zaliczane do klasyki muzyki popularnej, zostały napisane przez Michela Jacksona. Na wcześniejszych płytach, z wyjątkiem „Off The Wall”, nie znalazły się autorskie kompozycje artysty. (ww) 97. Ultravox - Vienna (1980) Wbrew popularnej opinii Ultravox wydawali płyty jeszcze przed „Vienną”. Z drugiej strony, biorąc pod uwagę rotacje personalne, utratę wytwórni i sukcesywne zwycięstwo komercyjne, pomyłka jest do usprawiedliwienia. Kiedy pod koniec lat siedemdziesiątych z zespołu odeszli zarówno wokalista, jak i gitarzysta, na horyzoncie pojawił się gość, który zastąpił ich obu. Facet pochodził z Glasgow, nazywał się Midge Ure, a jego podniosły głos firmował odtąd dokonania Ultravox ery Chrysalis. Wypalająca się właśnie rewolucja punkowa wpłynęła na to, że na syntezatorowe eskapady Billy’ego Curriego spojrzano inaczej, a inspiracje Roxy Music nie były już niczym złym. W odróżnieniu od nastawionych na taneczny bit zespołów synth-pop, moc „Vienny” opierała się głównie na ambientowych pejzażach a’la Kraftwerk, a przykłady syntezatorowej wirtuozerii dystansowały album od rówieśników new wave. Ultravox na „Vienna” to zespół z pogranicza dwóch stylów, a jednak do żadnego z nich w pełni nie należący. No i dramatyzm utworu tytułowego. Rusza tak samo jak dwadzieścia sześć lat temu. (tt) 96. Guns N' Roses - Appetite For Destruction (1987) Przynawanie się do słuchania we wczesnej młodości Guns N’ Roses nie stanowi dziś powodu do dumy. Spośród gwiazd pop lat osiemdziesiątych, Axl z kompanią mają chyba najbardziej przerąbane. A przecież byli uwielbiani, mimo początkowej niechęci, przez MTV, przez miliony fanów na całym świecie. Byli jednym z ostatnich zespołów, który dopiero rozpoczynając karierę zapełniał podczas koncertów stadiony. „Appetite for Destruction” to album, który należy do piętnastu najlepiej sprzedających się krążków w historii muzyki rozrywkowej. Prawdopodobnie ostatnia płyta, która odniosła spektakularny sukces w tak bezpośredni sposób czerpiąc garściami z tradycji hard rocka. Trzy czwarte utworów stanowiło żelazny punkt playlist podczas późniejszych show grupy. Riff „Sweet Child O’ Mine” kojarzy chyba każdy. Słynni „Fresh From Detox” nie zasłużyli sobie na olewanie ich długogrającego debiutu w podobnych podsumowaniach. Jakkolwiek niegdysiejsi fani wolą nie pamiętać o zespole, któremu niesłusznie przyczepia się rolę lidera wśród kapel, których wokaliści i gitarzyści wyróżniali się szczególną dbałością o fryzurę, to kwestionowanie jakości „Appetite for Destruction” jako jednego z najbardziej znaczących rockowych albumów lat osiemdziesiątych zakrawa na śmieszność. Niestety do tej pory na odbiorze przez wielu, tej i kolejnych płyt Guns N’ Roses cień kładzie charakterystyczny image grupy, kumeta w kąciku ust Slasha i obciachowe niczym łańcuchy innej ikony lat osiemdziesiątych Baracusa, ciuchy Axla. (ww) 95. Minor Threat - Out Of Step (1984) Najważniejsi przedstawiciele waszyngtońskiej sceny hardcore-punkowej, w odróżnieniu od swoich starszych kolegów z zachodniego wybrzeża, nie byli aż tak mocno zaangażowani politycznie. Muzyka stołecznego zespołu sprawiała wrażenie bardziej poukładanej i mniej agresywnej, choć nie ustępowała ówczesnym standardom gatunku pod względem szybkości i ostrości. Początkowo długość utworów oscylowała w okolicach jednej minuty i wydłużała się w miarę rozwoju zespołu, osiągając na „Out Of Step” średnio nieco ponad dwie minuty. Ostatnia w dorobku zespołu płyta, a tak naprawdę jedyna wydana jako longplay, jest także punktem kulminacyjnym jeśli oceniać wartość techniczną i liryczną. Ze względu na harcore’ową stylistykę łatwo przeoczyć świetne melodie, które inspirują do dziś punkowe kapele na całym świecie. Ian McKaye i spółka wyznaczali zresztą w latach osiemdziesiątych nie tylko muzyczne trendy. Zaszczepili także młodemu pokoleniu niespotykaną dotąd wśród rockmanów ideologię straight-edge, czyli najprościej rzecz ujmując życie w absolutnej czystości. Choć manifest tej ideologii został przedstawiony już trzy lata wcześniej na EPce zatytułowanej po prostu „Minor Threat”, doskonałe jego podsumowanie znajduje się w słowach ostatniego na płycie utworu „Out Of Step”: Don't smoke, I don't drink, I don't fuck, at least I can fucking think! (pn) 94. Duran Duran - Rio (1982) Istnieją dwa główne tory, po których gwiazdy new romantic dojeżdżały do swojej najważniejszej stacji. I tak pierwszy jest naturalny, wytyczony przez pionierów elektroniki, Kraftwerk, których dokonania artyści pokroju Ultravox czy OMD przekładali na język piosenek pop. Druga ścieżka była bardziej zawiła, powstała u zbiegu szlaków wytworności Roxy Music i białego funku Talking Heads. Dlatego, choć źródła lubią mieszać ich w jednym worku, niejedno dzieli zespół Midge’a Ure’a od Duran Duran. Na wysokości „Rio” ci drudzy byli nie tylko fabryką przebojów, ale zespołem będącym w stanie bić się swoim longplayem o miano noworomantycznego „Remain In Light”, przegrywając tę batalię z „The Lexicon Of Love” ABC o włos (czytaj: o „Tears Are Not Enough”). Ale zaraźliwa taneczność nabuzowanych gęstymi, basowymi liniami Johna Taylora utworów to tylko połowa prawdy o tym albumie. Mamy tu dziewięć z najbardziej chwytliwych kompozycji, jakimi może pochwalić się brytyjskie new wave i kawał jego historii. Za większością stoi olbrzymia popularność i szereg anegdot – uwzględniając tę dotyczącą „Hold Back The Rain”, przy którego pomocy NASA próbowała przeganiać złą pogodę kilka lat temu. Udało się. Zawsze się udaje. (ka) 93. Peter Gabriel - III (1980) Idea tworzenia muzyki poprzez pryzmat rytmu po raz pierwszy zaświtała u Petera Gabriela gdzieś pod koniec 1978 roku, gdy Larry Fast, jego nadworny klawiszowiec, pokazał mu nowe techniczne cudo – programowany automat perkusyjny PAIA. Urządzenie to było wtedy wielkim wynalazkiem, umożliwiało zapisywanie własnych rytmów i posiadało wbudowaną pamięć do ich przechowywania. Gabriel zachłysnął się instrumentem i zapragnął eksperymentów. Zaczął od zaangażowania producenta Steve’a Lillywhite’a, wówczas nowofalowego młokosa, pracującego z XTC i Siouxsie And The Banshees. Do legendy przeszło rejestrowanie otwierającego album „Intrudera”, gdy Phil Collins, zupełnie zaskoczony, musiał pozbyć się talerzy i uderzać tylko w bębny, których naturalny dźwięk został przefiltrowany przez różne elektroniczne efekty. Rezultat stanowił rytmiczny szkielet, który był podstawą brzmienia całej płyty. Niby odhumanizowanej, szorstkiej, ale też nie pozbawionej refleksji i zadumy, jak w krótkim, instrumentalnym „Start”, „Family Snapshot”, historii opisującej myśli mordercy czającego się na swoją ofiarę, czy też przede wszystkim w znakomitym „Biko”, hołdzie ku pamięci zabitego w 1977 roku afrykańskiego działacza politycznego Stevena Biko. Na szczególny klimat płyty wpłynął też udział gwiazd – dostojnej Kate Bush, Roberta Frippa i Paula Wellera. W Wielkiej Brytanii album od razu po ukazaniu się w sprzedaży 31 maja 1980 roku wszedł na trzecie miejsce listy bestsellerów. W tydzień później awansował na pozycję pierwszą. (tł) 92. The Triffids - Born Sandy Devotional (1986) Perth to przypuszczalnie najbardziej odizolowane lądowe miasto świata – metropolia leżąca w przerażającym osamotnieniu, u wybrzeży oceanu i rozpościerających się wkoło olbrzymich, bezdrzewych równin. Separacja od reszty kraju musi więc determinować mentalność mieszkańców i samą kulturę. W konsekwencji, począwszy od debiutu wymownie zatytułowanego „Treeless Plain”, praktycznie każda piosenka The Triffids była skażona lokalną specyfiką nie mniej, niż wyraźnymi wpływami The Velvet Underground, The Doors czy Talking Heads. To ważny fakt, tak jak i użycie charakterystycznej pedal steel guitar czy zmieniające rytm płyty piosenki zaśpiewane dziewczęcym głosikiem Jill Birt. O sile „Born Sandy Devotional” decyduje jednak przede wszystkim geniusz przedwcześnie zmarłego lidera grupy, Davida McComba, dysponującego potężnym, zbyt często porównywanym do Nicka Cave’a wokalem. Opowiedziana poetyckimi tekstami historia upadającego uczucia tworzy przestrzenną, liryczno-muzyczną układankę z fuzją country-rocka („The Seabirds”), post-punku („Lonely Stretch”) i balladowego popu („Wide Open Road”). Jej bohater zaś po emocjonalnym oczyszczeniu w epickim „Stolen Property”, pogodzony z losem wyciera oczy i... idzie się napić. (ka) 91. Magazine - The Correct Use Of Soap (1980) W przypadku Howarda Devoto przejście z pop-punku w post-punk było czymś niezauważalnym. Jeszcze w 1976 roku on i Pete Shelley sprowadzali Sex Pistols na północ Anglii i kreślili krótkie, melodyjne single. Ani się ludzie obejrzeli, a z The Buzzcocks uciekł do Magazine. W nowym zespole już od 1977 wraz z Wire stawiał fundamenty pod brytyjską, artystyczną odmianę post-punku. Zwieńczeniem dyskografii okazał się wydany w 1980, trzeci studyjny album grupy. To tutaj Devoto, Adamson i spółka osiagnęli najwyższą formę kompozytorską, tak dorównując elegancji Davida Bowiego („You Never Knew Me”), nerwowemu groove’owi Talking Heads („Thank You”), jak i wydzielając – na wzór Wire – rozkoszne melodie w głodowych dawkach („I’m A Party”). „The Correct Use Of Soap” jednak przede wszystkim najlepiej uchwyciło własny pomysł Magazine na granie: głos w połowie śpiewającego, w połowie deklamującego Devoto, arktyczny chłód partii klawiszowych, cold-wave’ową bezduszność perkusji, ale i chwilami popową lekkość motywów gitarowych. No i „A Song From Under The Floorboards”. Niewiele jest utworów, które równie dobrze uchwyciłyby atmosferę przełomu dekad co kompozycja zamykająca ten album. Szkoda, że po nim Magazine i samego Howarda czekał już tylko spadek formy. (ka) Najlepsze płyty lat 80-tych: Komentarze Gość: Rafał [7 listopada 2015] Lista jest niezła, chociaż zgadzam się trochę z longinusem. Osobiście brakuje mi "Thunder and Consolation" New model army, The Cult np."Love", Killing Joke - to są pewniaki w takiej liście! Szkoda że nie ma płytki Joe Jacksona, Dream Syndicate "The days of wine and roses" czy "The crossing" Big Country... Gość: Spitteler [8 października 2012] \"Graceland\" Paula Simona na siedemdziesiątym trzecim miejscu? Tak niesłychanie wpływowy album, o tak niezwykłym rozmachu artystycznym, wspaniałych tekstach... Nawet tegoroczna reedycja tej płyty dowodzi, że brzmi równie doskonale, jak w 1986 roku. Gość: herflik [12 lipca 2012] Wspominasz \"Hearsey\" chyba tylko dlatego, że mało kto to zna. Fakt, niedoceniony album, ale szału też nie ma. Moim zdaniem dwa utwory się wybijają - tytułowy i Criticize. Najlepszy album pop to bezdyskusyjnie Lexion of Love :P W latach 80-tych rządzą jeszcze dwie pierwsze Madonny Gość: PS nzlg [12 lipca 2012] KWITY MÓWIĄ CO INNEGO: ;p nie, no, zgrywam się. Przecież wiadomo, że najlepszym albumem pop jest \"Hearsay\" Alexandra O\'Neala kuba a [12 lipca 2012] Nic nie mam do "So", prawdopodobnie nawet głosowałem na ten album, kiedy robiliśmy ten ranking (kto by to pamiętał), ale... Gość: PS nzlg [12 lipca 2012] @kuba a SO 4 LIFE, zioooooooom. kuba a [12 lipca 2012] "Petera Gabriela So, najlepsza płyta popowa wszech czasów" Oto co Minimax zrobił Polakom :) Gość: Kris [12 lipca 2012] Do tego ktoś zapomniał o takim zespole jak MARILLION.... ani jednej płyty w 100?? :) no i oczywiscie ze brakuje slayera, jak i Petera Gabriela So, najlepsza płyta popowa wszech czasów:)!! Gość: Krzysztof D [11 lipca 2012] Zgadzam się z poniższym komentarzem niemal w całości i dodam jeszcze niewytłumaczalny brak pierwszej płyty Throwing Muses. To się broni dzisiaj, a co dopiero w 1986! Gość: longinus696 [3 grudnia 2011] Boszsz.... jaka nieszczęśliwa lista. Opisuje się lata 80-te i nie ma żadnej, ani jednej, płyty Killing Joke, za to znalazło się miejsce dla zżynającej z nich Siekiery. Zamiast szalenie wpływowego dla metalu \"Reign in Blood\" Slayera mamy \"MoP\" Metalliki. Zamiast płyt Dead Can Dance słuchanych na całym świecie, a przy tym inspirujących całe masy twórców jest słabiutkie This Mortal Coil. A skoro przy Coilach (tylko innych) jesteśmy, to gdzie do licha \"Horse Rotorvator\"? Kilka płyt przereklamowanego zamiast chociaż jednej płyty Swans (a wiele z nich było ważnych i inspirujących - od debiutu, przez \"Children of God\" po \"Burning World\"). Zamiast pierwszej lub drugiej płyty Cave\'a dostaliśmy \"Tender Prey\" - chyba najsłabszą z pierwszych 5, a jeśli nie, to na pewno nie najważniejszą. No i Pixies: \"Doolittle\" wyżej niż \"Surfer Rosa\"??? A w ogóle \"Second Edition\" PIL to chyba płyta z 1979 r., prawda? To, że w 1980 zrobiono kolejne bicie chyba tego nie zmienia? A skoro już, to z pewnością w pierwszej 20, jak nie 10 tej listy, a nie na końcu. Bida. Mimo to lubię sobie Was poczytać. Pozdrawiam PUBLIKACJE POWIĄZANE Podsumowanie dekady 2010-2019 To podsumowanie jest próbą stworzenia patchworku ze wszystkich twarzy Screenagers, pokazując jednocześnie, że jesteśmy otwarci na dalsze zmiany i zaskoczenia, które z pewnością przyniosą nam całe lata dwudzieste. Najlepsze albumy roku 2019 Które albumy najbardziej przypadły nam do gustu w roku 2019? Oto najlepsza trzydziestka minionych 12 miesięcy. Najlepsze single roku 2019 Przedstawiamy listę naszych ulubionych utworów roku 2019. OFF Festival 2019 Czternasta odsłona festiwalu pod kuratelą Artura Rojka została odebrana przez publiczność jako najlepsza edycja od kilku lat. O tym, co na jej temat sądzi redakcja Screenagers, przeczytacie w załączonej relacji. Składanka Screenagers #27 W ramach podsumowania przeglądu twórczości Roberta Smitha przedstawiamy listę sześćdziesięciu esencjonalnych utworów The Cure. Sentino - Czary Mary Sentino na „Czary Mary” wydaje się człowiekiem dojrzalszym, nie rzuca już zabawnych, przechwałkowych wersów, ale wciąż wykazuje imponującego skilla za piórem. slowthai - Tyron Brytyjski raper w uderzająco podobny do Brockhampton sposób połączył bengerową przewózkę z introspektywnymi balladami. Ƶurawie - Poza Zasięgiem Żurawie zgrabnie łączą synth z noise rockiem: w efekcie nie da się nie zwrócić uwagi na ich brzmienie na „Poza Zasięgiem”.

Poznaliśmy listę 50 najlepiej sprzedających się albumów w Polsce od początku stycznia do końca czerwca 2019 roku. W pierwszej dziesiątce dominuje rap, szczyt podium zajął Sokół, ale znaleźli się także Queen, Dawid Podsiadło i Paweł Domagała. Na liście nie zabrakło też miejsca dla nowych płyt Nocnego Kochanka, Darii Zawiałow i Rammsteina. Poniżej znajdziecie całą […]

OLIS to lista najlepiej sprzedających się płyt w Polsce przygotowywana przez ZPAV (Związek Producentów Audio Video). Na potrzeby naszego portalu wyodrębniliśmy dziesiątkę polskich albumów. Sprawdźcie jak prezentuje się najnowsze notowanie, w którym pojawiło się kilka materiały promocyjneKali – “Chudy chłopak”. To siódmy solowy album Kaliego, na którym dojrzały i uznany dziś artysta zatacza koło, by wrócić do korzeni i zaprosić słuchacza do odbycia wspólnej muzycznej podróży przez ostatnie dwie dekady swojego życia. Wypadająca na ten rok okrągła rocznica działalności na scenie, to symboliczne zamknięcie pewnego etapu w twórczości Kaliego. Fakt ten odcisnął silne piętno na albumie, nadając mu mocno retrospekcyjny i introspekcyjny charakter. „Chudy chłopak” to najszczersze i najlepiej napisane teksty, jakie wyszły spod pióra Donguralesko – “Latające ryby”. To 10 studyjny, solowy album donGURALesko. Po gorąco przyjętym, zwariowanym mixtapie “MIŁOŚĆ, SZMARAGD i KROKODYL” nadeszła pora na nieco poważniejsze treści. Realizm magiczny miesza się z socjologią, sen z jawą, a nauka z metafizyką. Za produkcję muzyki odpowiada czołówka polskich producentów: White House, The Returners, Ceha/CCT, oraz reprezentanci nowej szkoły: Tailor Cut, KillyrGod oraz James Roksana Węgiel – “Roksana Węgiel”. Debiutancki album Roksany Węgiel, zwyciężczyni Eurowizji Junior 2018 oraz pierwszej edycji The Voice Kids ukazał się 7 czerwca 2019 roku. Na płycie znalazło się 13 utworów. Jej debiutancki singiel “Żyj” w serwisie YouTube wyświetlono prawie 13 mln razy, a Roksana otrzymała za niego złotą płytę podczas gali Bestsellery Empiku 2018. Drugim singlem był utwór “Obiecuję”, którego teledysk obejrzano ponad 6 mln razy. Artystka nagrała również singiel “Zatrzymać chwilę” w duecie z Edytą Górniak na potrzeby promocji filmu animowanego Hotel Transylwania 3, w którym użyczyła głosu postaci Rest & Kafar Dixon 37 – “BSNT – Braci się nie traci”. Efektem połączonych sił Resta i Kafara jest spójna, dopracowana płyta, poruszająca życiowe tematy bliskie im obu. Zapowiadany kilkukrotnie krążek to pozycja obowiązkowa dla każdego fana ulicznego rapu spod szyldu Dawid Podsiadło – “Małomiasteczkowy”. Podsiadło zrezygnował tym razem ze współpracy z Bogdanem Kondrackim, producentem jego dotychczasowych nagrań. Zaryzykował, ale powierzył swój los w ręce innego wybitnego fachowca – Bartosz Dziedzic stoi bowiem za sukcesami albumów „Granda” Moniki Brodki i „Składam się z ciągłych powtórzeń” Artura Rojka. Panowie nie próbowali jednak powtórzyć tamtych rozwiązań, postanowili również zerwać z dotychczasowym, poprockowym charakterem muzyki Dawida. – Na początku naszej współpracy Bartek powiedział, że chciałby zrobić przebojową płytę. Twierdził, że bardziej zaskakujące będzie, jeśli zrobię kilka przyjemnych, chwytliwych piosenek, niż gdybym próbował sił w muzyce Kizo – “Pegaz”. Album zawiera bangery w wakacyjnych klimatach z wciąż zachowaną uliczną MY3 – “Zat3majmy radość”. Płyta zawiera nowe, autorskie, melodyjne i przebojowe piosenki zespołu, które poruszające tematy bliskie każdemu Męskie Granie – “Męskie Granie 2018”. Seria płytowa „Męskie Granie” jest poświęcona kultowej trasie koncertowej, która organizowana jest od 2010 roku w największych polskich miastach. Najnowszy, dwupłytowy album, stanowi artystyczne podsumowanie ubiegłorocznej edycji tej Jano Polska Wersja – “Inna wizja”. Po dobrze przyjętej “Sennej powiece” wydanej w 2017 roku, Jano zdecydował się na wydanie kolejnego solowego albumu. Jano połączył siły z multi platynowym producentem PSR’em który jest odpowiedzialny za warstwę muzyczną krążka, natomiast lirycznie to zbiór utworów motywujących, ulicznych oraz lżejszych, trafiających do szerszego grona Dawid Kwiatkowski – “13 grzechów niczyich”. Czternaście nowych utworów, w tym duety z takimi artystami jak Julia Wieniawa, Natalia Szroeder, Baron z Afromental czy Kubi Producent, to pierwszy efekt współpracy Dawida Kwiatkowskiego i Warner Music Poland. Krążek ten jest pewnego rodzaju spowiedzią, którą tworzył przez ostatnie dwa lata z kilkoma producentami oraz kompozytorami z Polski, Stanów Zjednoczonych oraz Kanady. Album zawiera czternaście różnych stylistycznie utworów.

Billboard 200 – zestawienie, przedstawiające 200 najlepiej sprzedających się albumów muzycznych Stanach Zjednoczonych. Lista publikowana jest każdego tygodnia w czasopiśmie branżowym „ Billboard ” i zazwyczaj stanowi wyznacznik popularności poszczególnych wykonawców w oparciu o pozycje, na których się aktualnie znajdują.

Związek Producentów Audio-Video przygotował roczne podsumowanie Oficjalnej Listy Sprzedaży (OLiS). Najchętniej kupowaną płytą roku ubiegłego okazał się album Quebonafide zatytułowany “Romantic Psycho”. Pierwsze 16 miejsc ogólnego podsumowania należy do polskich Oficjalnej Listy Sprzedaży (OLiS) za rok 2020 przynosi pierwsze 16 miejsc polskim wykonawcom, zaczynając od czwartego już w dorobku Quebonafide albumu, zatytułowanego “Romantic Psycho”. Na miejscu drugim rocznej listy najlepiej sprzedających się albumów w formacie fizycznym znalazła się grupa Kult z koncertowym albumem “Live Pol’And’Rock Festival 2019”. Do podium dotarł także duet PRO8L3M, którego ubiegłoroczne wydawnictwo “Art Brut 2” zajęło trzecie miejsce na za podium uplasował się najnowszy solowy album Kazika – “Zaraza”. Miejsce 5. należy do pierwszej w zestawieniu, i jedynej w pierwszej dwudziestce, kobiety – sanah, która pozycję tę zawdzięcza albumowi “Królowa Dram”.W 2020 r. całkowita liczba sprzedanych płyt z pierwszej setki zestawienia rocznego OLiS wyniosła 1 258 926 egzemplarzy i jest to spadek w porównaniu z rokiem 2019 o 23,8%. We wszystkich 51 notowaniach, które zostały opublikowane w roku ubiegłym, pojawiło się łącznie 421 nowości (o 50 więcej niż przed rokiem) i tylko jeden album był notowany na każdej liście – wydawnictwo duetu Kwiat Jabłoni zatytułowane “Niemożliwe”.P PsychoQuequality / Step Pol’And’Rock Festival 2019SP Records / Złoty Melon / Brut 22020 / Step Records / DramMagic Records / Universal Music Records / Step Records / Asfalt HemingwayJarmark2020 / Step HemingwayEuropa2020 / Step dni do maturySBM Label / X Eviltwin / Step HadesHao2Asfalt Records / Asfalt Kubi ProducentDzieci duchyGugu / Universal Music wykonawcyMęskie Granie 2020Mystic Production / Mystic PodsiadłoMałomiasteczkowySony Music / Sony Music Entertainment Dead Familia / Step Hurt

5e2bPt. 284 30 199 140 291 157 371 285 79

100 najlepiej sprzedających się płyt